Wisława Szymborska twierdziła, że „Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła”. Zapraszamy do wspólnej przygody czytelniczej w ramach cyklu „poczytasz-polubisz”. Dzisiaj propozycja z wielkim ukłonem i życzeniami dla wszystkich Pań przyjmujących życzenia z okazji wczorajszego Dnia Kobiet.
POCZYTASZ-POLUBISZ
Edyta Kochlewska, „Siedem ślubów mojej siostry”
Lubicie zapachy? Świeżo mielona kawa, zapach skoszonej trawy, nadmorska bryza, słodycz kwitnącej lipy w upalny letni wieczór. Człowiek rozróżnia około 5000 różnych woni. Konkretne aromaty przywodzą na myśl określone skojarzenia. Zapach dopiero co wydrukowanej książki… to jak obietnica ciekawej przygody, podróży w nowe miejsca i poznania nowych ludzi. Zapach (lub jego brak) bywa kluczowym elementem fabuły literackiej (Patrick Süskind „Pachnidło”) oraz filmowej („Jasminum” w reżyserii Jana Jakuba Kolskiego). Edyta Kochlewska określa „Siedem ślubów mojej siostry” jako opowieść o kobiecie podróżującej do samej siebie.
W historii głównej bohaterki Zośki sporo jest zapachów: dziadkowy tytoń, kwitnące jabłonie, dym na mroźnym powietrzu, jajecznica na boczku. W roli głównej zniewalający zapach Zośki. Staje się jej znakiem rozpoznawczym niezależnie od tego, czym akurat się zajmuje. Zachwyca i zadziwia nawet Maestro tworzącego perfumy, który komponuje dla niej indywidualną miksturę.
Na kolejnych stronach autorka przedstawia nam Zośkę jako opiekunkę psów, nianię, stewardesę. Cały czas też jest córką, siostrą, dziewczyną, a nawet narzeczoną. Historie miłosne stają się okazją do wytyczania nowych horyzontów. Kolejne decyzje sprawiają, że zakreśla emocjonalne kręgi: raz się zbliża, to znów oddala od miejsca, z którego pochodzi. Dorasta nieco na przekór temu, co wyniosła z domu. Poszukuje wytrwale pomysłu na życie.
„Siedem ślubów mojej siostry” to opowieść o tym, jak szukać siebie i jak siebie stwarzać. Opowieść prowadzona z kilku perspektyw, z czułością dla błędów i niepowodzeń, a równocześnie z dużą dawką humoru. Książka pełna jest ciekawych postaci towarzyszących: silna i pozornie surowa matka, cichy, właściwie niewidoczny ojciec, emocjonalnie emigrująca siostra. Może odnajdziecie wątki podobne do własnych wspomnień i doświadczeń.
Dajcie się zaprosić do tej historii. Towarzyszenie Zośce w jej wyborach, to doskonała okazja, by inaczej spojrzeć i na nasze decyzje. Zarówno te kluczowe, poważne, tzw. życiowe decyzje, jak i te codzienne, niepozorne mogą być szansą. Każda decyzja to okazja, by wybrać, co dla nas najlepsze. Choć nie zawsze najłatwiejsze.
Lektura „Siedmiu ślubów mojej siostry” przywołuje przestrzenie wspomnień i nadziei. To sprawdzona kompozycja czytelnicza. Warto też zwrócić uwagę na bardzo przyjazny sposób wydania książki – duży druk zwiększa przyjemność czytania.
