Termin „tworzywa sztuczne” stosowany jest wymiennie z popularnym potocznym określeniem „plastik”, które pochodzi od greckiego słowa „plastikos”, tj. „dający się formować”.
Pojęcie tworzyw sztucznych (tworzyw polimerowych) jest bardzo szerokie. Tą nazwą określa się materiały, których podstawowym składnikiem są polimery, czyli wielocząsteczkowe związki chemiczne otrzymane w przemysłowych procesach polimeryzacji. Obecnie w powszechnym zastosowaniu, w różnych dziedzinach życia i gospodarki, znajduje się ponad setka różnych (pod względem chemicznym) polimerów. Pożądane dla danego zastosowania właściwości fizykochemiczne i mechaniczne materiałów polimerowych uzyskuje się przez dodatek specjalnych substancji pomocniczych albo łączenie różnych typów polimerów ze sobą lub z innymi materiałami konstrukcyjnymi, np.: z włóknami węglowymi (kompozyty polimerowe).
Przyczynami tak szybkiego wzrostu zastosowania tworzyw sztucznych są: stosunkowo niska cena, łatwość formowania i wyjątkowe właściwości – np. odporność na korozję i chemikalia, niska przewodność elektryczna i cieplna, wytrzymałość, odporność na uderzenia i na większość chemikaliów, niski ciężar właściwy, możliwość powtórnego przerobu w drodze recyklingu.
Tworzywa sztuczne można dzielić według różnych kryteriów, tj. ze względu na:
- strukturę chemiczną: – poliolefiny (PE, PP), – polichlorek winylu (PVC), – polistyren (PS) i inne tworzywa styrenowe (ABS, SAN), – poliamidy (PA), – poliestry (np. PET), – poliuretany (PU),
- zachowanie podczas przetwarzania: – tworzywa termoplastyczne (inaczej termoplasty lub plastomery), – tworzywa utwardzalne (inaczej duroplasty lub duromery)
Pod względem użytkowym tworzywa sztuczne można podzielić na:
- duroplasty – twarde i nietopliwe, o wysokiej odporności mechanicznej, służące jako materiały konstrukcyjne – inaczej nazywane sztucznymi metalami. Niektóre duroplasty zastępują też materiały ceramiczne,
- termoplasty – mniej sztywne od duroplastów, łatwotopliwe i plastyczne, dzięki czemu można je przetwarzać za pomocą wtrysku lub wytłaczania, uzyskując bardzo skomplikowane kształty. W niektórych zastosowaniach wyroby z termoplastów zastępują drewno, a niekiedy również metal (np. na obudowy do maszyn i urządzeń, elementy wyposażenia domowego),
- elastomery – na skutek rozciągania lub ściskania znacząco zmieniają swój kształt, ale po odjęciu siły wracają do poprzednich wymiarów. Materiały te niemal całkowicie zastąpiły kauczuk naturalny i znalazły wiele nowych zastosowań niedostępnych dla zwykłego kauczuku. Za tą różnorodnością tworzyw sztucznych idą też różne metody przetwarzania. Najważniejsze z nich, wraz z przykładami formowanych wyrobów.
Źródło: Przemysł tworzyw sztucznych – materiałów XXI wieku KAZIMIERZ BORKOWSKI
Styropianowa tacka rozkłada się 500 lat. Jeśli kupujesz obiad na wynos,
weź ze sobą opakowanie wielorazowego użytku.
