Spora dawka wiedzy o plastiku – Sprzątanie świata 2020
Tegoroczna 27. akcja Sprzątania świata 18-19 wrzesień przebiegać będzie pod hasłem „Plastik? Rezygnuję. Redukuję. Segreguję”.
SPORA DAWKA WIEDZY O PLASTIKU – historia powstania
Tworzywa sztuczne należą do najmłodszych materiałów konstrukcyjnych. Pierwsze tworzywa powstały dopiero w drugiej połowie XIX w. Pierwsze tworzywa powstały dopiero w drugiej połowie XIX w. W 1862 r. angielski chemik Alexander Parkes opatentował otrzymane z celulozy tworzywo sztuczne i nazwał je parkesine. Ten materiał z grupy tworzyw celuloidowych nadawał się do przetwarzania prostymi metodami, a pierwsze zastosowanie znalazł w produkcji kul bilardowych (wcześniej wykonywanych z kości słoniowej) – pozwoliło to obniżyć koszty ich wytwarzania. Jednakże tworzywa sztuczne zaczęto stosować na masową skalę dopiero po wynalezieniu przez Leo Baekelanda w 1907 r. przemysłowej metody otrzymywania tworzywa, które nazwał bakelitem. Żywica powstała na skutek reakcji formaldehydu z fenolem (polikondensacji) z dodatkiem mączki drzewnej nadawała się do produkcji wyrobów metodą odlewania lub prasowania, natomiast po utwardzeniu materiał był podatny na obróbkę mechaniczną. Dobre właściwości mechaniczne w połączeniu z niską przewodnością elektryczną i odpornością chemiczną na wiele rozpuszczalników spowodowały, że bakelit stał się bardzo popularnym materiałem konstrukcyjnym, używanym przede wszystkim w elektrotechnice (ze względu na swe właściwości izolacyjne), ale także do produkcji wielu wyrobów użytkowych (np. radioodbiorników, telefonów i przyborów kuchennych). Prawie wszystkie polimery, które obecnie są produkowane na skalę przemysłową, odkryto w pierwszej połowie XX w. np.: polichlorek winylu PVC (1912 r.), polistyren PS (1929 r.), polietylen niskiej gęstości LDPE (1933 r.), polimetakrylan metylu PMMA (1933 r.), politetrafluoroetylen (teflon) PTFE (1938 r.).
Od lat 60. notuje się gwałtowne przyspieszenie produkcji i zużycia tworzyw sztucznych (rys.1) – głównie za sprawą ich masowego wdrażania w licznych sektorach gospodarki. Obecnie liderem produkcji tworzyw sztucznych na świecie są Chiny (ok. 25% światowej produkcji), które kilka lat temu wyprzedziły w tej dziedzinie Europę. Interesujące jest również porównanie wzrostu produkcji i zużycia tworzyw w odniesieniu do innego ważnego materiału konstrukcyjnego, jakim jest stal. Otóż pod koniec lat 80. ub. w. produkcja tworzyw sztucznych przekroczyła – w ujęciu objętościowym (tj. nie pod względem masy, lecz widocznej ilości, czyli objętości materiału) produkcję stali.
W naszym kraju zużywa się ponad 2,9 mln t tworzyw sztucznych rocznie (ok. 75 kg na osobę) – pod tym względem jesteśmy szóstym rynkiem w Unii Europejskiej. Tempo wzrostu zużycia tworzyw w Polsce jest wyraźnie wyższe od średniej unijnej. Największa ilość tworzyw – ponad 31% – trafia do przemysłu opakowań (przeznaczonych do żywności, wody i napojów, a także towarów nieżywnościowych) oraz – 28% – do budownictwa (materiały izolacyjne, rury wodociągowe i kanalizacyjne, kable, okna). Przemysł samochodowy to kolejne 7%, a elektryczny i elektroniczny 5%.
Źródło: Przemysł tworzyw sztucznych – materiałów XXI wieku KAZIMIERZ BORKOWSKI*
Z 35 plastikowych butelek można wyprodukować bluzę z polaru.
Dzięki recyklingowi oszczędzasz surowce (plastik robi się z pochodnych ropy naftowej) i energię.
W ciągu roku wyrzucasz
ok. 66 plastikowych butelek PET.
Nie pozwól aby zalegały na składowisku – segreguj.
