Zagrożenie zatrucia tlenkiem węgla

Skąd się bierze czad i dlaczego jest tak niebezpieczny?

Tlenek węgla, czyli czad, powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych, w tym paliw, który przebiega przy zbyt małej ilości tlenu.Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla jest bezbarwny, bezwonny  i pozbawiony smaku, wobec tego jest niewyczuwalny przez zmysły człowieka.Tlenek węgla blokuje dostęp tlenu do organizmu – zajmuje jego miejsce w czerwonych krwinkach, powodując przy długotrwałym narażeniu (w większych dawkach) śmierć przez uduszenie.

Co jest główną przyczyną zaczadzeń?

Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych i wentylacyjnych. Wadliwe działanie wymienionych przewodów może
wynikać z ich nieszczelności, braku konserwacji (w tym czyszczenia), wad konstrukcyjnych oraz często niedostosowania istniejącego systemu wentylacji do stopnia szczelności stosowanych okien i drzwi (szczególnie po wymianie okien i drzwi ze starych na nowe). Może to prowadzić do niedrożności przewodów, braku ciągu, a nawet do powstawania zjawiska ciągu wstecznego, polegającego na tym, że dym zamiast wydostawać się przewodem kominowym na zewnątrz – cofa się do pomieszczenia. Prawo budowlane zobowiązuje zarządców oraz właścicieli obiektów budowlanych, w tym m.in. budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz jednorodzinnych, do przeprowadzenia kontroli przewodów kominowych co najmniej raz w roku.

Jak uniknąć zaczadzenia?

• Przeprowadzajmy kontrole techniczne, w tym szczelności przewodów kominowych, należy je systematycznie oczyszczać i sprawdzać ciąg powietrza.
• Piece i podgrzewacze wody, zwłaszcza gazowe, w których odbywa się proces spalania, należy użytkować zgodnie z instrukcją producenta.
• W przypadku wymiany okien lub drzwi na nowe, trzeba sprawdzać poprawność działania wentylacji – być może konieczne będzie usunięcie uszczelki, założenie dodatkowego wywietrznika lub kratki wentylacyjnej, co poprawi ciąg powietrza.
• Systematycznie sprawdzajmy ciąg powietrza, np. poprzez przyłożenie kartki papieru do otworu lub kratki wentylacyjnej. Kartka powinna do nich przywrzeć.
• Często należy wietrzyć pomieszczenia, w których odbywa się proces spalania.
• W trosce o własne bezpieczeństwo należy rozważyć zamontowanie w domu czujników czadu, dymu lub gazu. Koszt wyposażenia mieszkania w takie urządzenia jest niewspółmiernie niski do korzyści, jakie daje ich zastosowanie. Pamiętajmy, że czujniki mogą uratować życie.

Objawy zatrucia tlenkiem węgla

Objawy zatrucia zależne są od stężenia CO we wdychanym powietrzu oraz od stężenia karboksyhemoglobiny we krwi. Do najważniejszych objawów należą: ból głowy, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy, osłabienie, wymioty, konwulsje, drgawki, utrata przytomności, śpiączka, zaburzenia tętna, zwolniony oddech.

Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla ?

Należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego powietrza, jak najszybciej wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce na świeże powietrze i wezwać służby ratownicze.

Pogotowie ratunkowe tel. 999, Straż pożarna tel. 998 lub 112

Czujniki w domu

Producenci prześcigają się w tworzeniu coraz lepszych i nowocześniejszych czujników (czujek, detektorów), które mają za zadanie ochronić zdrowie i życie. W ofercie sprzedaży możemy znaleźć autonomiczne czujki dymu i tlenku węgla oraz gazu. Mają one za zadanie jak najszybciej ostrzec o zagrożeniu w mieszkaniu lub domu.

Jak działa autonomiczny czujnik dymu?

Jeżeli do jej wnętrza wniknie dym, natychmiast uruchomi się głośny alarm dźwiękowy oraz alarm optyczny (zacznie migać czerwona dioda). Urządzenie, mimo że nie zapobiegnie powstaniu pożaru, skutecznie może zaalarmować o powstałym niebezpieczeństwie, co ma to istotne znaczenie zwłaszcza w porze nocnej, kiedy wszyscy śpią. Montaż czujki dymu w mieszkaniu jest bardzo prosty, a zasilana może być zarówno z sieci elektrycznej, jak i z baterii. Istotne jest miejsce, w którym zostanie zamontowana. Najlepiej ulokować ją w centralnej części sufitu, np. w przedpokoju. Nie zaleca się montażu detektorów dymu na suficie w kuchni, w pobliżu okien i klimatyzatorów, łazience oraz w miejscach podatnych na brud i kurz. Pamiętajmy też o niezbędnych czynnościach konserwacyjnych, np. czyszczeniu czujki, wymianie baterii.

Po co montujemy czujnik tlenku węgla?

Czujnik wykrywa już minimalne, a nadal bezpieczne dla życia stężenie tlenku węgla (czadu) w powietrzu i natychmiast to sygnalizuje przez głośny alarm i migoczącą czerwoną diodę. Dzięki temu mamy czas, by zapobiec zatruciu czadem, zwanym potocznie „cichym zabójcą”. Rozważmy zamontowanie takiej czujki w pomieszczeniu, w którym znajduje się kominek, w sypialni, a także w pobliżu podgrzewacza gazowego. Pamiętajmy o konieczności właściwego użytkowania czujki tlenku węgla – tylko w pełni sprawna i odpowiednio konserwowana skutecznie ostrzeże przed czadem.

Przed czym chroni czujnik gazu?

Jeżeli w mieszkaniu, np. w kotłowni lub łazience, znajduje się instalacja gazowa, warto zastanowić się nad zamontowaniem czujnika gazu ziemnego. W przypadku rozszczelnienia się instalacji, zasygnalizuje pojawienie się w mieszkaniu palnej mieszaniny gazów (grożącej wybuchem).

Wszystkie opisane czujniki ostrzegą o niebezpieczeństwie oraz pozwalając na odpowiednią reakcję.